De dag van de Bruiloft

Daar zijn we weer, het lijkt redelijk stabiel nu het internet, ondanks dat het nog steeds op ehm iets door een vergiet heen lijkt zeg maar.

Gister zijn we Tehran in geweest naar een aantal winkeltjes die handwerk verkopen. Onder andere dus Tapijten. We gingen mee met de zweedse gasten die daar een tapijt wilden halen, en wij dachten gelijk even te kijken naar souveniers voor als we terug kwamen.

De zweden vonden echter de prijs nog te duur van een perzisch tapijt, en kochten dus niks. Overigens vonden wij de prijs spotgoedkoop gezien de prijzen in NL voor een handgemaakt tapijt, maar goed, dat is slechts een mening.

Uiteindelijk gingen de Zweden om 12 uur weg daar, en hebben wij nog door geshopt. Mijn oog was in dezelfde winkel gevallen op een mooie ketting, die ik uiteindelijk ook niet kon laten liggen. Ik zal straks ook gelijk een foto toevoegen.

Daarna nog een kadootje gekocht, en vervolgens zijn we in een park wat gaan drinken. Om bij het park te komen, hadden we overigens gelijk onze eerste echte oversteek ervaring in Tehran. De lonely planet omschrijft dat stukje overigens wel mooi:

Bad Driving? It's all in your head.
The physical danger notwithstanding, the main problem you face as a visitor on Tehran streets is mental: how to deal with this manic mass of metal. After much testing, we believe the following attitudinal adjustments will not only free you of some of the traffic induced anxiety, but make your tehran experience all the momre memorable.

Try not to think of Tehrani's drives as hopeles, crazy or stupid, it will just make you more scared.

Instead, look at all the tiny gaps your taxi driver is negotiating without recourse the brakes the countless sticky stiuations from which he extricates himself, and you start to realise these guys are really good drivers!!!

Watch your driver closely: he almost never uses his mirrors (if he has any) he drapes his seatbelt across his chest only when edriving onto an expressway, where he can be fined, he rarely indicates and he happily make U Turns in the middle of major roads - all without raising his heartbeat. Then think of how well you'd have to drive to get trough this nightmarish traffic without being involved in some kind of accident. Thats right, don't fight it, you know these guys are actually REALLY GOOD.

Finally embrace the Chaos! Head to the corner of jomhuri-ye Eslami Ave and Ferdosi str. and engage a motorbike taxi for a trip across town. Tell him you're in a hurry, and hold on. At Disneyland you'd pay good money for this kind of white knuckle ride, in Tehran it's just part of life. Enjoy it.

Na dat stukje, vooral het laatste lagen we toch wel in een scheur van het lachen, want inderdaad zo voelt het verkeer. Uiteindelijk zijn we veilig aan de overkant gekomen, en een aantal iraniers stonden aan de overkant grinnekend te kijken hoe we dat toch gingen doen hahaha

Daarna hebben we de taxi terug genomen naar het appartement, en hebben we de middag rustig aan gedaan ivm de bruiloft. Om half 6 werden we opgehaald bij ons appartement, en hebben we door de files er 2 uur over gedaan naar de locatie. Nu is dat op zich niet erg, maar het busje waar we in zaten met zn 9en schat ik, had een niet werkende airco. En de binnentempratuur meter gaf 47 graden aan op den duur. Je moet bedenken dat de meeste mensen met lagen make up op hun gezicht in de bus zaten, hoofddoekje om, lange jurken en daaronder nog broeken..... snikheet dus. Uiteindelijk gingen dan toch alle hoofddoekjes af in het busje, en bij elke politie wagen die er stond, werden we geseind om ze even op te doen.

Eenmaal op locatie, waren we doorweekt, maar goed, het feest werd er niet minder om. Rond half 9 arriveerden Shifteh en Marcus, en die werden op hun stoel neer gezet waarvoor er een heleboel dingen uitgestald waren op het tapijt. De ceremonie begon, en uiteindelijk na het kadootjes geven, barste het feest los. Veel dansen, veel muziek, veel eten, heerlijke koekjes, drinken (nee dit keer geen alcohol).

Het feest zou officieel tot maximaal 1 uur duren, maar om half 3 reden we weg van de locatie. Helaas wel doordat de politie voor de deur stond. Het was een openlucht feest, wat op prive terrein is, maar goed, ze kunnen hier zonder reden aan komen, en we werden ook gelijk geattendeerd dat hoofddoekjes op moesten als we naar buiten gingen.

Daarna hebben we nog een busrit gemaakt van een uur terug, en vervolgens waren we om half 4 ongeveer terug bij het appartement.

Om 1 uur vandaag pas weer wakker, en de rest van de dag rustig aan gedaan. De groep met zweedse mensen is richting de kaspische zee vertrokken, en wij zijn vandaag bij Fataneh, Ali, Shifteh en Pooyeh. Heerijk eten, bij kletsen enz. Dat hoort er ook bij. Morgen duiken we hopelijk weer het drukke iran in.

Tot schrijfs! En bedankt voor al jullie eerdere erg leuke reacties.

Liefs,

Suus & Es